-
Ήχος Πλάγιος. Μόνος...: 2021
Απο εσενα, που ολοενα σου μοιαζω..
Είναι που μου λείπεις, που σε ψάχνω σε κάτι άυλες σταγόνες μιας χλωμής βροχής, στα θολά τζάμια μιας κλινικής, είναι που οι στίχοι μιλούν για εσένα, για εμένα και για...
-
Ήχος Πλάγιος. Μόνος...: 2022
Τις νύχτες γέρνει τα βλέφαρα μας το αίμα των ανθρώπων.
Τυφλοπατούμε ως να φθάσουμε στην άκρη του μικρού μας κόσμου, εκεί που «ξεπλένει» την ψυχή μας ο χρόνος.
Στις γωνιές των δρόμων, πολυβόλα μας σκ...
-
Ήχος Πλάγιος. Μόνος...: 2015
Πέμπτη 24 Δεκεμβρίου 2015
Κ’ ίσως, αύριο, κατά βάθος, ανάμεσα στους
εναγκαλισμούς, τα χαρούμενα τραγούδια, τις ελπιδοφόρες ευχές, μια λύπη ελάχιστη
θα δυναστεύει την ψυχή μας, γιατί, ένα πλοίο γεμάτο...
-
Ήχος Πλάγιος. Μόνος...: Επιθυμία
Καθώς βραδιάζει, βαραίνει ο ήχος των τρένων που ταξιδεύουν σέρνουν πίσω τους τις υποσχέσεις του Οκτώβρη καθώς ξεψυχάει πηγαίνοντας ν’ ανταμώ...
-
Ήχος Πλάγιος. Μόνος...: 2020
Αμούστακα παιδιά, άλλοτε χαμογελαστά κι άλλοτε πάλι με βλέμμα αγριεμένο απ’ την εκπαίδευση.
Μεγαλώσαμε.
Μ’ αδιέξοδες πολλές φορές διαταγές, με απουσίες πολυήμερες από την οικογένεια, και με γιορτές ...
-
Ήχος Πλάγιος. Μόνος...: Ιουνίου 2009
Άναψε πέντε κεριά κι έτσι γαληνεμένος που ήταν άρχισε να ανηφορίζει.
«Θεέ μου» έλεγε, κι άφηνε την επιθυμία να κυλιστεί κάτω απ’ τα σύγνεφα μέχρι να βρει εκείνη κάποιο κενό ανάμεσα τους ώστε να τα προ...